روزه چیه؟ گرسنگی؟ تشنگی؟ خراب شدن روز؟ به هم خوردن ساعت خواب؟.... میشه یه جوری نگاه کنی که از خودت بدت بیاد. ولی میشه یه جور دیگه هم نگاه کرد
روزه یعنی رها شدن از قید زمان.
رها شدن از قید خواست های بدن. یعنی خود رو رها کردن
یعنی رها شدن از قید نگاه. این که باور کنیم با چشمهای سر به زیر هم میشه زندگی کرد
یعنی رها شدن از قید دروغ. این که باور کنیم بدون دروغ هم میشه کار کرد و زندگی کرد و کسب در آمد کرد
یعنی رها شدن از قید عادت هایی که تمام زندگی ما رو در چمبره خودش گرفته. یعنی رهایی
روزه یعنی باور کردن خود باوری
یعنی درک خودباوری ورای مجلات موفقیت و تلقین
روزه یعنی باور می تونم طور دیگری هم زندگی کنم.
و پایان این ماه به ما این فرصت رو میده که با محدودیت های کمتر و با خود باوری بیشتر یه بار دیگه برای زمان و زندگی خودمون برنامه ریزی کنیم. فارغ از شرط زمان، شرط نیازهای همیشگی و ...
اینجوری هم میشه نگاه کرد.
و یادمون باشه اگه خیلی ها فقط با شکم روزه می گیرند و از رزالت های روحشون دست نمی کشند پس میشه فقط با روح و فکر هم روزه گرفت و از غذا دست نکشید. دست کم، ارزش این روزه بیشتر از گروه شکم محوره.
برو بابا دلت خوشه خوش شانسی کجا بود دیدی اش سلامم را بهش برسون
میاد و میره. نوبت تو هم میشه. زندگی همین جوریه دیگه.
وقتی همه ی روزنه های امید بسته میشه٬ تازه درای رحمت الهی باز میشه...