قصه حاج فتاح. حمایت ابلهانه یا دشمنی موذیانه؟

فکر میکنم روز پنج شنبه برنامه ای پخش میشد که در اون محمد رضا شریفی نیا در نقش روح بود و به دنبال آمرزش. فرشته ای که هادی او بود بهش گفت: به تو این فرصت داده شده که بتونی بابت گناهانت جلب رضایت کنی. می گفت در زندگی آدم خوبی بودی. از محتوای فیلم هم برمیومد که حاجی آدم خیر و پاکی بوده. بعد نشون داد که حاجی رو می خواستند ببرند به برزخ. اون رو به قل و زنجیر کشیدند و روی شن و سنگ زار کشیدند و به برزخ بردند. هرچه مقایسه کردم رفتار سربازان وحشی عراقی با اسیران ایرانی بسیار بهتر از این تصویری بود که رسانه ضرغامی از فرشتگان الهی (اون هم در مورد یکی از بندگان مورد عنایت خدا) به نمایش گذاشت. یادمون نره در مورد همون عراقی هایی صحبت میشه که در جنگ کویت وارد یه بیمارستان میشدند و تمام کودکان شیرخواره رو به گلوله می بستند. واقعا خدای رحمان و رحیم همینه؟ واقعا تصویری که رسانه ضرغامی از خدا و فرشتگانش به تصویر کشیده درسته؟ یه مقایسه هم با کوره های آدم سوزی هیتلر داشته باشیم. اگر تاریخ رو بخونید اسرای یهودی رو روی زمین نمی کشیدند. اونها رو با وسایل نقلیه جابجا می کردند و بعد در صورتی که جرمشون (یهودی بودن) محرز میشد به مجازات در نظر گرفته شده که سوختن در آتش بود می رسیدند. در مقام مقایسه به نظر مهربان تر بودند!! . من موندم این حمایت ابلهانه است یا دشمنی موذیانه